Η Μεταφυσική Δομή του Ανθρώπου (απόσπασμα)

"Εδώ και χιλιετηρίδες, οι άνθρωποι εξασκούνται στο να πολλαπλασιάζουν και να διευρύνουν τα αισθήματα και τις αντιλήψεις τους χρησιμοποιώντας τις πέντε αισθήσεις τους, κι αυτό το παιχνίδι πάνω στα πλήκτρα των πέντε αισθήσεων το ονομάζουν καλλιέργεια και πολιτισμό... Ε λοιπόν, είναι λιγάκι φτωχό. Όποιος και να 'ναι ο βαθμός εκλέπτυνσης που μπορούν να φτάσουν οι πέντε αισθήσεις, θα παραμείνουν περιορισμένες, γιατί ανήκουν στο φυσικό επίπεδο, και επομένως μονάχα το φυσικό επίπεδο θα εξερευνήσουν. Όσο οι άνθρωποι δε θα έχουν καταλάβει ότι υπάρχουν και άλλα πεδία να εξερευνήσουν, να δουν, να αγγίξουν, ν' αναπνεύσουν, δε θα μπορέσουν να δοκιμάσουν νέες αισθήσεις, ευρύτερες, πλουσιότερες, λεπτότερες. Κάθε όργανο είναι ειδικευμένο σε κάτι: εκπληρώνει μια καθορισμένη λειτουργία και δεν παρέχει παρά τα αισθήματα που αντιστοιχούν στη φύση του. Για να δοκιμάσουμε νέα αισθήματα, πρέπει να απευθυνθούμε σε άλλα όργανα, σε άλλα λεπτά κέντρα, που έχουμε επίσης"

Omraam Mikhael Aivanhov

Άζνα Τσάκρα και Σαχασράρα

Πρέπει πάντα να διατηρείτε ένα μέρος του εαυτού σας ξύπνιο. Το βράδυ, πριν να αποκοιμηθείτε, πρέπει να σκεφτείτε να αφήσετε κάποιον να αγρυπνάει μέσα σας, στη διάρκεια του ύπνου σας. Ο Ιησούς είπε: «Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε». Πολλοί νόμισαν ότι επρόκειτο για αγρύπνια στο φυσικό επίπεδο μονάχα" και έτσι οι φτωχοί, για να εφαρμόσουν αυτή την εντολή που δεν είχαν καλά κατανοήσει, ξυπνούσαν στο μέσο της νύχτας, εξουθενώνονταν, πολεμώντας κατά του ύπνου, και κατέληγαν να απορρυθμίσουν τους φυσικούς ρυθμούς τους σώματος τους... Όχι, σ' ένα άλλο επίπεδο πρέπει να αγρυπνάτε. Κατά τη νύχτα πρέπει να κοιμάστε για να αφήσετε τα κύτταρα του σώματος να αναπαυθούν, αλλά συγχρόνως, να αγρυπνάτε στο πνευματικό επίπεδο, δηλαδή να συνδεθείτε μ' εκείνον που αγρυπνά πάντα, που δεν κοιμάται ποτέ.

Απόλυτα ακίνητος και απαθής, υπάρχει μέσα σε καθέναν από μας ένας αιώνιος Φύλακας που αγρυπνά πάντα, που βλέπει τα πάντα, καταγράφει τα πάντα. Έχει την κατοικία του ανάμεσα στα δύο φρύδια, στο τσάκρα Άτζνα. Γιατί τον λένε απαθή; Γιατί ό,τι κι αν σας συμβεί, δεν κάνει τίποτε για να σας σώσει. Αν έχετε συνηθίσει να παρατηρείτε την εσωτερική σας ζωή, θα αισθανθείτε ότι, στις χειρότερες στιγμές, κάποιος μέσα σας παρατηρεί το καθετί, αλλά δεν κάνει τίποτε για να σας βοηθήσει` αυτός δεν είναι ο ρόλος του, και ακόμη και οι δυστυχίες σας τον κάνουν να χαμογελάει. Είναι ανώφελο να τον ικετεύετε. Αυτός κοιτάζει, παρατηρεί, καταγράφει... και χαμογελάει.

Για να μπορέσετε να γίνετε άγρυπνος, διαυγής, πρέπει να συγκεντρώνεστε πότε- πότε πάνω στο κέντρο Άτζνα ανάμεσα στα φρύδια, να ταυτίζεστε με αυτόν τον αιώνιο Επιτηρητή. Τότε, ακόμη κι όταν είστε βυθισμένος στον ύπνο, θα παραμένετε πάντοτε ξύπνιος: το σώμα σας θα αποκοιμιέται, αλλά το πνεύμα σας άγρυπνο, ξύπνιο, θα πηγαίνει να ταξιδέψει, να συναντήσει άλλες υπάρξεις και να μελετήσει τα θαύματα του σύμπαντος.

Μπορούμε να συγκρίνουμε το τσάκρα Άτζνα μ' ένα μάτι, με μια κρυστάλλινη σφαίρα, μ' ένα μαγικό καθρέφτη. Έχει μια αρετή παθητική, θηλυκή: πάνω σ' αυτόν τον καθρέφτη αντανακλώνται όλα τα γεγονότα του Σύμπαντος. Χάρη σ’ αυτόν, λοιπόν, μπορείτε να δείτε τα πάντα, αλλά δεν μπορείτε να ενεργήσετε όπως θέλετε, δε σας δίνει αυτή την δυνατότητα. Σας δίνει την όραση, δέχεστε εικόνες, αλλά δεν μπορείτε ν' αλλάξετε τη ροή των γεγονότων ή των δυνάμεων. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να φτάσετε στο τελευταίο τσάκρα, το Σαχασράρα, που είναι ενεργητικό, δυναμικό, αρσενικό και που σας δίνει την εξουσία να ενεργείτε. Όταν η δύναμη Κουνταλίνι φτάνει στο τσάκρα Άτζνα, ο Μύστης δέχεται την αρετή της καθαρής όρασης των πραγμάτων, αλλά δεν είναι ακόμη παντοδύναμος- παραμένει ακόμη τρωτός, εκτεθειμένος στις αντίθετες δυνάμεις, αιωρούμενος μεταξύ του καλού και του κακού. Να γιατί πρέπει να φτάσει ως την κορυφή: το Σαχασράρα.

Όταν μπαίνει κανείς στους ινδικούς ναούς, βρίσκει σχεδόν πάντα, το σύμβολο του λίνγκαμ. Το λίνγκαμ δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια οριζόντια πέτρα, πάνω στην οποία υψώνεται μια κάθετη πέτρα. Η οριζόντια πέτρα παριστάνει τη θηλυκή αρχή, ενώ η κάθετα υψωμένη πέτρα παριστάνει την αρσενική αρχή. Όλοι οι πιστοί, άντρες, γυναίκες, αγόρια, κορίτσια, προσεύχονται και υποκλίνονται με σεβασμό μπροστά σ' αυτό το σύμβολο. Το στολίζουν με γιρλάντες από λουλούδια, γιατί είναι η αναπαράσταση της γέννησης, της γονιμότητας των ανθρώπων και των θεών. 

Το λίνγκαμ είναι ένα σύμβολο πάρα πολύ βαθύ. Δείχνει ότι η αρσενική και η θηλυκή αρχή δεν πρέπει να είναι χωρισμένες αλλά ενωμένες. Οι άντρες και οι γυναίκες δεν ξέρουν να βρίσκουν μέσα τους την άλλη αρχή, και γι' αυτό την αναζητούν έξω από αυτούς και βασανίζονται γιατί δεν τη βρίσκουν, ή, αν τη βρουν, επειδή αυτή δεν τους φέρνει την πληρότητα. Την πληρότητα ο άντρας και η γυναίκα δεν μπορούν να τη βρουν ψάχνοντας έξω από αυτούς, αλλά συνενώνοντας τις δύο αρχές στους εαυτούς τους, με το να γίνουν γυναίκα και άντρας συγχρόνως. Τότε δεν έχουν ανάγκη να ενωθούν εξωτερικά με μια συμπληρωματική ύπαρξη, είναι πλήρεις: έχουν τη σοφία, τη δύναμη, το δυναμισμό του άντρα, έχουν την τρυφερότητα, τη λεπτότητα, την αγνότητα, την ευαισθησία της γυναίκας. Είναι αυτοί οι ίδιοι το σύμβολο του λίνγκαμ, τίποτε δεν τους λείπει, όλα τους υπακούνε, επειδή ξέρουν να είναι συγχρόνως πομποί και δέκτες.

Ξαναβρίσκουμε αυτή την αρσενική και θηλυκή πολικότητα στα τσάκρα Άτζνα και Σαχασράρα. Η οριζόντια πέτρα, η θηλυκή αρχή, είναι το τσάκρα Άτζνα, το τσάκρα που δέχεται, που συλλαμβάνει, που αντανακλά. Και το άλλο, η κάθετη πέτρα, η αρσενική αρχή, είναι το ενεργητικό, δυναμικό τσάκρα, που προβάλλει: το Σαχασράρα. Και όταν ο Μύστης κατορθώσει να ενώσει το Άτζνα και το Σαχασράρα, γίνεται τέλειος, παντοδύναμος, μοιάζει με τον Σίβα, έχει ο ζωντανό λίνγκαμ.

Απόσπασμα απο το βιβλίο "Η Μεταφυσική Δομή του Ανθρώπου" (εκδόσεις Prosveta)